Ruzmarin je biljka koju svi dobro poznajemo kao aromatičan začin, ali kroz istoriju on je imao i sasvim drugačije značenje. Više u nastavku…
Još od antičkih vremena smatran je simbolom zaštite, ljubavi, blagostanja i duhovne snage. Posebno u starom Rimu vjerovalo se da ruzmarin ima moć da odbije zle sile i čuva dom od svake nesreće. Zato je ova biljka, osim u kuhinji i medicini, bila stalni pratilac religijskih i porodičnih obreda.
Stari Rimljani su ga koristili u hramovima, gdje su sveštenici ruzmarin spaljivali poput tamjana. Dim koji se širio smatrao se mostom između ljudi i bogova, a miris simbolom pročišćenja. Nije bilo velikog rituala ili svečanosti bez ove biljke. Osim u religiji, koristio se i u svakodnevnom životu – grančice su stavljane na ulazna vrata kuća kako bi se odbila loša energija, a vjerovalo se i da ruzmarin štiti ukućane od nesreća i bolesti.
Tokom srednjeg vijeka vjerovanje u čudotvornu moć ruzmarina nastavilo se i u Evropi. Karlo Veliki, poznat po svojim reformama i ljubavi prema biljkama, u 9. vijeku naredio je da ruzmarin mora biti prisutan u svim kraljevskim vrtovima. Smatrao je da on donosi blagostanje i sigurnost, ali i da ima iscjeljujuću moć. Ovaj vladar nije bio jedini – i u mnogim narodima širom kontinenta ruzmarin je viđen kao zaštitnik doma.
Jedno od uvjerenja koje se održalo do današnjih dana jeste da ruzmarin donosi novac i sreću. Ljudi su ga stavljali u džepove ili novčanike, nadajući se da će privući bogatstvo i očuvati finansijsku stabilnost. Takođe, njegova prisutnost u kući smatrala se garancijom mira i sloge među ukućanima.
Posebno zanimljivo vjerovanje vezuje se za postavljanje ruzmarina iznad ulaznih vrata. Grančice okačene na tom mjestu služile su kao amulet protiv provalnika i svih zlih namjera. Smatralo se da osoba koja uđe pod krošnje ruzmarina ostavlja lošu energiju iza sebe i da u dom ulazi samo dobro. Ova praksa opstala je i u novije vrijeme, pa se i danas može naći u nekim krajevima.
Osim mističnih svojstava, ruzmarin je oduvijek bio poznat i po svom mirisu koji smiruje i podstiče koncentraciju. Njegova aroma povoljno djeluje na nervni sistem, pa su ga ljudi često koristili tokom meditacije i molitve. Smatralo se da miris pomaže da se um oslobodi loših misli, otvori srce i umiri duša. Na taj način, ruzmarin je postao simbol unutrašnjeg mira i duhovne snage.
U narodnim vjerovanjima, ruzmarin je imao i posebnu vezu sa plodnošću. Smatralo se da nekoliko grančica postavljenih pored kreveta može pomoći bračnom paru da ostvari potomstvo. Takođe, bio je čest ukras na svadbama – mlade su nosile vijence od ruzmarina kao simbol ljubavi i vjernosti, a gosti su dobijali male grančice kao uspomenu i blagoslov.
Ova biljka nosi i snažnu simboliku sjećanja. U mnogim kulturama grančica ruzmarina stavljala se na grobove kao znak da pokojnika nećemo zaboraviti. Upravo zato je i danas uobičajeno da se u nekim krajevima koristi tokom pomena ili posebnih dana sjećanja.
Dakle, ruzmarin nije samo biljka koju koristimo da obogatimo ukus hrane. On je vijekovima bio prisutan u životima ljudi kao čuvar doma, donosioc sreće i blagostanja, ali i simbol ljubavi, sjećanja i duhovne snage. Njegova moć je spoj praktične ljekovitosti i bogate simbolike koju su mu pripisivali narodi širom svijeta.
Ako u svom domu imate ruzmarin, možda i nesvjesno čuvate tradiciju staru hiljadama godina. Bilo da ga držite u saksiji, okačite iznad vrata ili tek povremeno koristite u kuhinji, vjerovanje kaže da on čuva vaš dom, donosi mir, blagostanje i zaštitu.
